MAM OCHOTĘ NA...

Krrrrew!

 

jajo '2013.

U mnie w tym roku jajeczne przygotowania nie będą wyglądać tak jak zawsze. To znaczy mam nadzieję, bo tyle razy przerobiłam  akcję pod tytułem " o k...wa już święta!", że trochę mi to zaskoczenie przestało wychodzić i ewidentnie tracę wiarygodność. Jeszcze kilka lat i nikt nie uwierzy, że naprawdę można zapomnieć o świętach i zacząć wybierać się w Wielką Sobotę do roboty.

W 2013, w drodze wyjątku, postanowiłam ogarnąć się trochę wcześniej. Zamiast chaotycznego moczenia jajek w letnich farbkach i wyciągania z pawlacza zapakowanego w foliówkę zestawu " Wielkanoc '85" opracowałam spójną koncepcję. Jak zwykle troszeczkę odbiega od standardów i zapewne żaden z oddelegowanych do święcenia domowników nie odważy się wyjść z domu, ale...

Raz się żyje a Wielkanoc jest co roku; jeszcze przyjdzie czas na klasykę.

PIXEL HEART. DIY

Pomysł na uczuciową pikselizację nosiłam w sercu od dawna. Jedynym problemem był brak budulca- ciężko było mi znaleźć papiery w odpowiednich odcieniach, a na myśl o tym że miałabym jeszcze pociąć je na kilkadziesiąt/ set identycznych, idealnych kwadracików....brrrr;).

LOV LOV LOV. Krew jak wino.

W lutym są dwa dni, na które czekam z utęsknieniem- Tłusty Czwartek i Walentynki. Nie umiem powiedzieć którego wyglądam bardziej, natomiast obydwa łączy jedna wspaniała cecha- mogę się wtedy  zupełnie bezkarnie nażreć słodyczy;)))))). W formie lukrowanych kul, albo nadziewanych serc, w zależności od terminu. W oczekiwaniu na to wielkie święto miłości ( miedzy innymi do czekolady)  ślinię po raz kolejny ukochaną książkę kucharską. To że jeszcze nigdy nie wykorzystałam jej we właściwym celu w niczym temu uczuciu nie umniejsza, a Nigellę mogłabym obcałowywać po upudrowanych cukrem dłoniach od rana do wieczora. Dzięki niej wyobraźnia kulinarna działa na najsłodszych obrotach.

Mam też małą słabość do motywu serca w dodatkach wnętrzarskich i ciuchach. Zaczęło się od kultowego rubinowego serca YSL, a później już poszło, aż doszło do tej sukienki:

Rozkochane wnętrza obejrzycie TU

Rura mi rura

Pełzające po ścianach rury to zmora niemal każdego mieszkania. Wyłażą nie wiadomo skąd, znikają w  równie tajemniczych czeluściach...zwykle staramy się je ukryć za regałem, zasłonką, paprotką ( ostatnia opcja jest wg. mnie wyjątkowo zjawiskowa i skuteczna. Nic nie widać )
Po latach dzikich kombinacji okazuje się, że wstydziliśmy się tych rur zupełnie niepotrzebnie. Od dziś  mogą grać w naszych wnętrzach pierwsze skrzypce!

Znalezione tu: down2thewire

81. Po drugiej stronie

Jest na biało...

Czerwone na białym, białe na czerwonym. Oczywiście non stop muszę się tłumaczyć dlaczego tak ( i czy wielką patriotką jestem), więc odpowiadam- to flaga Monako. 

Ewentualnie truskawki ze śmietaną, albo wybity ząb na śniegu...

 

 


W Maju2 bierze udział  w konkursie Blog Roku- dołóż swój głos!