128. Fifty shades of White.

Jeśli czytacie ten wpis, to znaczy że prawdopodobnie Jesteście równie zdesperowani jak ja i przy urządzaniu mieszkania brzytwy się chwyciliście. Mi brzytwa odcięła sakwę tuż przy przyrodzeniu dokładnie w momencie, gdy zabrałam się za urządzanie łazienki. Oznaczało to że: 

- albo poczekam aż klienci zapłacą zaległe raty ( buhahahaha)

- albo będę mieszkać bez łazienki

- albo zacznę kombinować.

Wiadomo, że wygrała opcja trzecia. Czas gonił, łazienka czekała już tylko na biały montaż.
Wiem , że pośpiech i w gorącej wodzie kąpanie nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem. 

Wiem już także co na myśli miał sprzedawca, tłumacząc mi ( choć dość enigmatycznie) dlaczego odjechana hiszpańska umywalka za pierdyliard złotych jest przeceniona o prawie połowę.

Mógł od razu powiedzieć"bo ona zółta jest ", zamiast " jedną z charakterystycznych cech tej linii ceramiki jest indywidualne wybarwienie każdego modelu, które może minimalnie odbiegać od wyznaczonych przez firmę standardów".

Abstrachując od poetyckich opisów, nie przyszło mi do głowy by przez ten rok, gdy umywalka leżała w warsztacie porównać kolor szkliwa z glazurą. Okazuje się że biel ma naprawdę MNÓSTWO odcieni....

Ale, nie bądźmy drobiazgowi. Choć pierwsza przymiarka naprawdę ścięła mnie z  nóg i pchnęła w  otchłań rozpaczy, po chwili przyszła mądra, godna Perfekcyjnej Pani Domu refleksja:

"Zaoszczędzone 800zl piechotą nie chodzi, a dobre oświetlenie potrafi zdziałać cuda."  

Wystarczyło żarówkę zamienić na halogeny i cała żółć odpłynęła w siną dal. I wcale nie musiałam szorować tej umywalki bawełnianymi majtkami nasączonymi octem.